همه ما می‌دانیم که سیاره‌ی زمین در کنار سیارات دیگر و مجموعه‌ای از قمرها، سیارک‌ها، خورشید و… در مجموعه‌ای به نام منظومه‌ی شمسی قرار گرفته‌است جالب است بدانید که منظومه شمسی تنها منظومه موجود در کهکشان نیست. کهکشان راه‌شیری بیش‌از صدها میلیارد منظومه را در خود جای داده‌است و این کهکشان بزرگ، خود یکی از ۱۰۰ میلیارد کهکشان موجود در عالم است. درواقع کره زمین نقطه بسیار کوچک و ناچیزی در جهان آفرینش محسوب می‌شود. امروز می‌خواهیم منظومه شمسی، ساختار منظومه شمسی و اجزای تشکیل‌دهنده آن را بررسی کنیم.

منظومه‌ شمسی چیست؟

منظومه شمسی یک سیستم سیاره‌ای است که درون کهکشان راه شیری قرار گرفته‌است و از ۸ سیاره اصلی و سیاره‌های کوتوله، سیارک‌ها، قمرها، ستاره‌های دنباله‌دار، شهاب‌سنگ‌ها، سحابی‌ها و… تشکیل شده‌است. برخی از این اجرام در منظومه شمسی به‌قدری زیادند که قابل شمارش نیستند. تعداد ستاره‌ها از شمارش خارج است و حتی تعداد دقیق سیارک‌ها یا قمرها را هم نمی‌توانیم به‌راحتی به دست بیاوریم.

منظومه‌ شمسی چگونه تشکیل شد؟

شروع شکل‌گیری منظومه شمسی را 5/4 میلیارد سال پیش تخمین می‌زنند. منظومه‌ی شمسی از ابر متراکم و غبارهای بین ستاره‌ای تشکیل‌شده است. در قسمت مرکزی این غبارها نیروی گرانش باعث شد که اجرام بیشتری به این سمت جذب شوند. در اثر این نیروی گرانش اجرام مختلفی به این سمت جمع شدند و به اندازه‌ی کافی بزرگ شدند تا توانستند به شکل کره، سیاره‌ها، قمرها، ستاره‌ها و… دربیایند. کوچک‌ترین قطعات این مجموعه هم به شکل شهاب‌سنگ‌ها و ستاره‌های کوچک، ستاره‌های دنباله‌دار، سیارک‌ها و مجموعه‌های نامنظم درآمدند.

اجزای منظومه شمسی

سیاره‌های منظومه شمسی

همان‌طور که گفتیم منظومه‌ی شمسی از ۸ سیاره‌ی مختلف تشکیل‌شده است. این سیاره‌ها که به‌ترتیب عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون نام دارند، هرکدام در یک مدار گردش مشخص حول محور خورشید می‌چرخند. این سیاره‌ها هر مانعی را در مسیر حرکت خود از بین می‌برند سیاره‌ها کره‌ای شکل هستند و هر کدام با نظم مشخصی در مدار خود درحال حرکت‌اند.

• سیاره عطارد: این سیاره نزدیک‌ترین سیاره به خورشید است و همان‌طور که انتظار می‌رود دمای بسیار بالایی دارد. و گرم‌ترین سیاره محسوب می‌شود. هر ۸۸ روز زمینی سیاره عطارد یک دور کامل به‌دور خورشید می‌چرخد و هر ۱ روز در این سیاره معادل ۵۹ روز زمینی طول می‌کشد.این سیاره حتی از کره ماه هم کوچک‌تر است.
• سیاره زهره: سیاره زهره یا ونوس همیشه یکی از مقدس‌ترین و زیباترین سیارات در ادبیات و فرهنگ‌های باستان به شمار می‌رود. سیاره زهره در طی ۲۲۵ روز زمینی یک‌بار دور خورشید می‌چرخند و ۱ روز در این سیاره معادل ۲۴۱ روز روی زمین است. این سیاره حتی از عطارد هم داغ‌تر است. سیاره زهره به ونوس هم معروف است.
• سیاره زمین: و اما سومین سیاره، سیاره زمین است که از همه سیارات برای ما شناخته‌شده‌تر است. زمین تنها محل زندگی انسان است و عمر آن به حدود ۴ میلیارد سال پیش بازمی‌گردد. سیاره زمین یک قمر بنام ماه دارد و ۴ فصل را تجربه می‌کند. هر بار گردش زمین به‌دور خورشید ۳۶۵ روز طول می‌کشد و هر روز معادل ۲۴ ساعت است.

جمله ای زیبا درباره زمین

کُفرانِ زمین، سهمگین ترین کفران است.

فردریش نیچه

• سیاره مریخ: مریخ به عنوان اولین سیاره بعد از زمین استعدادهای بالقوه برای حیات انسان را داراست. به‌همین دلیل تحقیقات بسیار زیادی برای بررسی امکان حیات بر روی سیاره مریخ انجام‌شده است و انسان در تلاش است تا شرایط مریخ را برای زندگی انسان مساعد کند. تحقیقات گسترده‌ای که از سیاره مریخ صورت‌گرفته باعث شده تا اطلاعات بسیار دقیقی از این سیاره در دست داشته باشیم و بتوانیم شرایط آن را برای حیات انسان بررسی و مهیا کنیم. بعید نیست که در آینده‌ای نه‌چندان دور زندگی انسان بر روی این سیاره ادامه داشته باشد.
• سیاره مشتری: مشتری بزرگ‌ترین سیاره در منظومه شمسی است این سیاره به‌قدری بزرگ است که حجمی برابر ۱۳۰۰ سیاره‌ زمین را در خود جای می‌دهد. این سیاره قمرهای زیادی دارد و قمر هایی که به‌طور رسمی تا امروز برای آن ثبت‌شده به ۷۹ عدد می‌رسد.
• سیاره زحل: این سیاره دومین سیاره بزرگ در منظومه‌ی شمسی است. مهم‌ترین مشخصه سیاره زحل حلقه کمربندی است که دور آن وجود دارد. این سیاره هم از هیدروژن و هلیوم تشکیل‌شده و حلقه دور آن براثر یخ و خرده‌های اجرام فضایی بوجودآمده است. هر یک روز بر روی زحل معادل ۱۱ ساعت روی زمین است و برای این‌که زحل یک دور کامل به‌دور خورشید بچرخد ۳۰ سال زمینی زمان لازم است.
• سیاره اورانوس: اورانوس هم یک سیاره گازی در منظومه شمسی است. یک روز بر روی اورانوس معادل 18 سال زمینی و هر سال بر روی آن برابر با ۸۴ سال سیاره زمین است.
• سیاره نپتون: این سیاره یک غول گازی محسوب می‌شود. این سیاره به‌طورکلی از هیدروژن و هلیوم تشکیل‌شده و یک روز بر روی نپتون معادل ۱۹ ساعت زمینی است. هر سال در نپتون حدود ۱۶۵ سال زمینی طول می‌کشد.

ستاره ها

همه ما ستاره‌ها را می‌شناسیم و در آسمان شب آن‌ها را تماشا می‌کنیم. ستاره‌ها بسیار بیشتر از تعدادی هستند که ما می‌توانیم آن‌ها را ببینیم. آنها از عناصری مثل نیتروژن کربن و اکسیژن تشکیل‌شده‌اند و براساس دما، ابعاد و موقعیت‌شان می‌توانند رنگ و عمر متفاوت داشته باشند. ستاره‌ها مثل ما روزی متولد می‌شوند و زمانی هم می‌میرند. مرگ ستاره مصادف با فروپاشی آن است.

قمر ها

ماه جرمی در نزدیکی زمین است که تحت تاثیر گرانش زمین قرار گرفته و در مداری دور آن می‌چرخد. نمی‌توانیم ماه را یک سیاره یا یک ستاره به حساب بیاوریم. ماه یک جسم فضایی است که ویژگی‌های منحصربه‌فرد خودش را دارد. گردش ماه و نیروی گرانش آن تأثیرات زیادی بر طبیعت زمین دارد و برای آن ضروری است. حتی پدیده جذر و مد بر روی زمین در اثر نیروی گرانش ماه اتفاق می‌افتد. همان‌طور که می‌دانید منظومه‌ی شمسی قمرهای فراوانی دارد که تنها ماه متعلق به کره زمین است.

خورشید

خورشید که تقریباً می‌توان گفت مهم‌ترین قسمت منظومه شمسی است، در مرکز آن قرار گرفته است. شاید فکر کنید که خورشید تنها عضو ثابت منظومه‌ی شمسی است اما خورشید هم مانند سیارات و دیگر درحال گردش است اما مدت‌زمان گردش آن بسیار طولانی است و حدود 250 سال طول می‌کشد. قطر خورشید حدود 109 برابر قطر کره زمین است و جرم آن بیشترین بخش از جرم منظومه شمسی را تشکیل می‌دهد.

منظومه شمسی سراسر پر از ناشناخته‌ها و پدیده‌های عجیبی است که انسان در طی قرن‌ها به آن دست یافته است. ناشناخته های منظومه شمسی هنوز بسیار زیاد هستند و تا روزی که بشر و منظومه شمسی وجود دارد، در حال گسترش و تغییر خواهد بود.

تابلوی منظومه‌ شمسی

میدانیم که سیاره ها در منظومه شمسی در حال چرخش به دور خورشید هستند. این چینش در هر روز و تاریخی با هر تاریخ دیگری متفاوت است. شما میتوانید با تهیه یک تابلوی زیبای منظومه، فضای محیط کار یا منزل خود را کهکشانی کنید!
هدیه ای متفاوت و بر اساس تاریخ مناسبت و خاطره ی دلخواه شما. جهت سفارش محصول اینجا کلیک کنید.